Waar het hart van vol is, loopt de mond van over

Waar het hart van vol is … Cheesy? Misschien. Maar het is wel de waarheid.
Er komt een moment in je leven dat je er niet meer aan voorbij kan. Een moment waar je voelt in heel je lijf ‘en nu kan ik niet meer anders’, ‘nu ga ik ermee aan de slag’ of, ‘nu ga ik het onderzoeken, ontrafelen, bloot leggen’. En er dan ook iets mee doen.

Het gekke is dat het niet de eerste keer was dat ik voelde, er moet iets veranderen. Zeker niet, ik durf zelfs te stellen dat verandering op vele vlakken een rode draad vormt doorheen mijn leven. Wat wel anders is, elke keer, is dat je dieper en dieper gaat. Zie het als een ui die je laag na laag afpelt. Telkens een intens en mooi proces, waardoor je elke keer weer een stukje dichter komt bij je kern. Bij hetgeen je echt voelt, onbewust leeft of wil leven. Een mooie ontdekkingsreis die ik nu zelf weer onderneem en waarvan ik als bevoorrecht ‘compganon de route’ getuige ben bij klanten, van aan de zijlijn dan.

Voor mij kwam het moment er vorig jaar opnieuw, het jaar dat ik 55 werd. Het besef van: er is zoveel anders, rondom mij … maar ook binnenin en ik moet hier iets mee. Het afgelopen jaar heb ik een volgende stap gezet in het naar binnen kijken, onderzoeken, ontdekken, doorworstelen. Jawel, het voelt ook echt zo. Ook ik heb, naar analogie van wat mijn eigen klanten in sessies uiten, vaak gedacht: ‘verdomme dat zijn moeilijke vragen!’ Momenteel zit ik midden in het transformatie. Het ermee naar buiten komen is nog fragiel en onwennig. Maar beetje bij beetje wil ik delen, wil ik het uiten. Hoe dat zal wisselen: mogelijk in verhaallijn, of in quotes, of filmpjes. We zien wel. Wil je meevolgen? Be my guest 🙏

 Denk je nu, ja maar dat zijn clichés. Dat kan, dat mag … dan eindig ik met volgende vragen: ‘Hoe weet jij dat? Heb je het al geprobeerd? En wat als je er nu morgen eens mee aan de slag ging?’